Moeilijkheidsgraad van tochten

Af en toe hoor ik van andere wandelaars dat een reisverslag hen inspireerde om een gelijkaardige tocht uit te stippelen. Soms valt dat heel goed mee, maar het gebeurt al eens dat de tocht zwaarder was dan verwacht.

Intussen ben ik al bijna 15 jaar bezig met meerdaagse wandeltochten. Een tocht kan ik nu als eenvoudig ervaren terwijl de trip me 10 jaar gelegen veel zwaarder zou bevallen zijn. Fysiek ben ik er niet op vooruitgegaan – ik word er nu eenmaal niet jonger op – maar er zijn toch zaken die ik gaandeweg zag veranderen:

  • Tredzekerheid en staptechniek staan op nummer 1. Hoe meer je de bergen ingaat en de moeilijkheidsgraad stilaan opdrijft, hoe beter je kan omgaan met diverse soorten terrein. Zo voel je je niet enkel een stuk geruster, je kan er ook veel energie mee sparen. Wandelstokken zijn daarbij een meerwaarde, maar je moet ook zonder kunnen door een stabiele tred aan te houden waarbij je grote stappen vermijdt en je voeten zacht neerzet.
  • Oriëntatievermogen verbetert ook, als je het oefent tenminste. In het begin waren de bewegwijzerde routes een ware openbaring want ik had amper ervaring met kaart en kompas. Door veel al doende leren maar ook een cursus kaart en kompas te volgen, gaat dat navigeren me beter af en kan ik nu zelf tochten uitstippelen. Wat niet betekent dat we nooit fout lopen…
  • We nemen meer doordachte beslissingen in functie van de condities. In het begin volgde ik mijn planning ‘no matter what’ en had ik ook weinig inzicht in de gevaren. Nu pas ik veel vaker aan in functie van de omstandigheden. Ik hou het daarmee niet enkel veiliger maar ook leuker.
De GR20 in Corsica, dit voorjaar nog in het nieuws na een zwaar ongeval, was de tweede zware tocht die ik deed in het hooggebergte na diverse tochten in eenvoudiger terrein. Heel goed bewegwijzerd maar het terrein is niet te onderschatten.

Om de lezer wat te helpen om de zwaarte van een tocht in te schatten, heb ik een classificatie opgemaakt. Deze indeling is vooral gebaseerd op het terrein en in tweede instantie met ander moeilijkheden zoals klimaat en navigatie. Ik raad je aan om altijd goed de praktische informatie door te lezen van een verslag en me bij twijfel te contacteren.

Ik maak gebruik van 1 symbool om de tocht te duiden, en zal bij elke tocht wat extra uitleg zetten over het ‘waarom’. Daarnaast komt bij elke tocht meer info te staan over het wandelseizoen.

Een belangrijke tip blijft om stap voor stap ervaring op te doen. Heb je nog geen enkele ervaring in meerdaagse tochten, kies dan voor een trip van niveau 1. Na een eerste tocht, kan je de stap zetten naar niveau 2, enz. En er is niets mis mee met tochten te blijven doen ‘onder je niveau’. Ik trek er nog altijd heel graag op uit in de Ardennen, om er eens tussenuit te zijn tijdens het jaar, nieuw materiaal uit te proberen… Elke tocht is een plus.

Via het menu (klik bovenaan rechts op het symbooltje) kan je op zoek gaan naar tochten van een bepaald land of een bepaald niveau (zie ‘kies een thema’).


Uitleg bij de indeling

schoenNiveau 1: De paden zijn over het algemeen eenvoudig. Heuvelachtig terrein.  Ideaal terrein om je eerste stappen te zetten in meerdaagse tochten.


2schoenenNiveau 2: De paden zijn over het algemeen eenvoudig maar er zitten technischere stukken in zoals rotsige paden en eenvoudige klauterpassages. Het gaat over licht bergachtig terrein.


3schoenenNiveau 3: Dit is echte bergwandelterrein: een mix van goede paden maar ook technische passages komen met regelmaat voor (rotsige paden, eenvoudige klauterpassages, overzichtelijk blokkenveld). Er is vaak bewegwijzering.


4schoenenNiveau 4: Zwaar bergwandelterrein (veel technische stukken, ongebaand terrein) en/of geen of weinig markering. Eventueel zijn er ook (eenvoudige) via ferrata’s. Enkel geschikt voor wandelaars die al tochten gedaan hebben van niveau 3, en die kunnen omgaan met kaart en kompas.

4 reacties

  1. waarom niet de zwitserse quoteringen gebruiken ? zeer uitgebreide en duidelijke omschrijvingen. zo helpen we mee aan de verspreiding en inburgering van een standaard op gesteld door een alpenvereniging.

    • Hey Gui, een indeling in 6 types is voor mijn blog wat overkill, maar ik begrijp je standpunt wel. Ik wil het gewoon begrijpbaar houden. Een route houdt vaak diverse T-niveaus in, en met deze indeling wil ik aangeven hoe zwaar de tocht gemiddeld is. Misschien kom ik later wel tot andere inzichten. 😉

Plaats een reactie