2-daagse bivaktocht van Yvoir naar Anseremme
In de buurt van Dinant doorkruist de brede Maas de golvende Condroz. Met pieken tot 300 meter hoog, zijn de heuvels een maatje kleiner dan deze in de zuidelijker gelegen Ardennen. Loofbossen worden afgewisseld door akkers en weiden. Verschillende pittoreske riviervalleitjes en het imposante Maasdal met zijn rotsmassieven passeren de revue.
Vertraging
Afstand: 25km
Door allerlei treinproblemen, kom ik samen met enkele andere deelnemers een uur later aan in het station van Yvoir dan voorzien. Gelukkig is er voor deze die wel op tijd zijn een café in de buurt.
Na de oversteek van de Maas, pikken we een pad op naar het kapelletje N-D. de Lourdes in de vallei van de Molignée. Het bordje ‘propriété privée’ zien we natuurlijk niet hangen. De klim naar Ferme de Corbais doet ons al meteen met korte mouwen lopen. We gluren naar het erf van de typisch Ardense hoeve. Via kerkwegels lopen we naar het stille dorpje Warnant en dalen terug af naar de Molignée. De mist blijft hardnekkig hangen en van het herfstlandschap krijgen we voorlopig nog niet veel te zien.
Langs de oude spoorwegbedding in de vallei, ligt een gloednieuw fietspad. Het asfalt is nu niet meteen de gedroomde ondergrond voor een wandelaar maar het is er rustig. Enkele railbikers fietsen op de treinsporen voorbij richting het oude station van Sosoye.
Na de lunch staat een serieuze kuitenbijter te wachten. Het gaat recht omhoog de steile flank op. We blazen uit in het Bois de la Saute. Daar staat een wegwijzer naar een drietal jagersposten voor everzwijnen. Pieter, Karl en Serge laten zich graag van hun wildste kant zien voor een fotootje en knorren er op los.
In de vallei van de Flavion doemt opeen de imposante ruïne van het Château du Montaigle achter ons op. Het riviertje oversteken lijkt wel iets minder makkelijk dan ik had gedacht. Ter hoogte van een meertje, gaan de schoenen en sokken uit en wordt de broek opgetrokken. Enkelen proberen het waden te vermijden met een natte broek als resultaat. De zon breekt eindelijk door en de herfstkleuren komen nu ten volle tot hun recht. Een hert zet het op een lopen in het Bois Discagne.
Tussen de akkers op het plateau zetten we koers naar Falaën. De torens van de abdij van Maredsous steken in de verte boven de bomen uit. Het dorpje is erkend als één van de mooiste dorpen van Wallonië, maar het is er zo rustig dat er zelfs geen café is.
Het gaat gestaag op en neer terwijl we pal zuidwaarts trekken. Op de plateaus is er volop landbouw en veeteelt terwijl de valleien bebost gebleven zijn. Soms lopen we door een akker om het volgende pad op te pikken.
In de vallei van de Féron vinden we een geschikte bivakplek aan het bosriviertje. Mijn curryschotel met zelfgedroogde kip, ananas en appel wordt gesmaakt.
Passeur d’eau
Afstand: 20km
We volgen de rivier stroomopwaarts door het Bois de Lens en gaan door een deur in de omheining. Bovenop het plateau is de plaatselijke boer duidelijk; maar één weg mag betreden worden, alle andere zijn verboden terrein. Het verbaast me dus niet dat hij geen toestemming wilde geven om te bivakkeren toen ik op voorhand belde.
De pittoreske Hermeton meandert tussen steile flanken in een uitgestrekt loofwoud richting de Maas. Ook de GR125 heeft deze vallei ontdekt.
Een erg steile klim die met touwen is geëquipeerd, doet ons even naar adem happen. Eenmaal boven kijken sommigen me bedenkelijk aan als ik zeg dat we een paar meters verder opnieuw omlaag moeten. Wat verder klimmen we resoluut uit de vallei richting Hastière. De mist trekt langzaam weg boven de velden.
De vallei van de Maas is nu onze leidraad. We lopen langs veldwegen over het uitgestrekte plateau. Tractoren rijden op en af voor het oogsten van maïs. In de berm staan zelfs nog klaprozen in bloei. Bij Petit Bois duiken we terug het bos in. Een droge rivierbedding moet ons terug naar een pad leiden.
In Waulsort is de laatste voetveer van Wallonië actief. Alleen, de boot ligt aan de overkant bij le Pavillon du Passeur d’eau. “Il faut crier”, vertelt me een buurtbewoonster. Na wat over en weer geroep, is de boot al in aantocht. Als dank, gaan we even op het terras iets drinken, tot grote tevredenheid van Linda.
We hebben welgeteld twee uur om onze trein in Anseremme te halen. We klimmen opnieuw omhoog om daarna langs een balkonpad door het Réserve naturel domanial du Château Thierry te wandelen. Boven de rotsen hebben we een prachtig uitzicht over Maasvallei en het kasteel.
Een wandelpad langs de rivier leidt ons tot aan de voet van de Rochers de Freyr waar ons de laatste steile klim staat te wachten. We wijken te veel van het pad af en komen bij de rotsklimmers terecht. Nog een laatste effortke en we zijn juist op tijd om de trein te halen richting Dinant.
Conclusie
Deze tocht biedt erg afwisselend landschappen en geen grote hoogteverschillen. Niettemin zijn er enkele kuitenbijters. Enkel de vallei van de Hermeton viel wat tegen omdat er intussen een geasfalteerde fietsweg naast de oude spoorweg ligt.
Meer beelden in dit fotoalbum. Klik op ‘slideshow’ voor een diavoorstelling.
–
PRAKTISCHE INFO
BEREIKBAARHEID
Treinstation in Yvoir (trein om het uur vanuit Namen) en Anseremme (trein om de 2 uur richting Dinant)
KAARTEN
NGI (1:20.000):
- 53 3-4 Anhée – Yvoir
- 53 7-8 Hastière – Dinant
BEWEGWIJZING
Eigen uitgestippelde route op basis van stafkaart (op dag 2 soms witrode GR-tekens).
De voetveer bij Waulsort vaart enkel in het weekend en in het hoogseizoen. In oktober hangt het af van het weer en het waterpeil van de Maas. Je licht je best vooraf in bij Mijnheer Di Pardo (082/61.55.22) Alternatief is een voetgangersbrug 1km stroomopwaarts bij de barrage, dit verlengt de afstand van de tweede etappe.
OVERNACHTING
Enkel wildbivak mogelijk. De camping die op de kaart staat aangeduid is enkel bedoeld voor caravans/weekendhuisjes.
JACHT
In het jachtseizoen (1 oktober t.e.m. 31 december) licht je je best in over de geplande drijfjachten. Meer info over Mijnheer Duchesne, buitendienst Dinant van Ministerie van Milieu:
Tel: 082 67 68 90
E-mail: Cantonnement.dinant@mrw.wallonie.be
BEVOORRADING
Yvoir, Hastière (aan de overkant van de rivier)
Debbie's tochten 