Ontdekkingstocht in de Vallée de l’Ourthe en Pays des Castors

Driedaagse bivaktocht met start en einde in Achouffe

Deze driedaagse lustocht exploreert het meest geaccidenteerde gedeelte van de Ourthe Supérieur, tussen La Roche-en-Ardenne en Houffalize. Hier vloeien de Ourthe Orientale en de Ourthe Occidentale samen en vormen zo de Ourthe.

De streek wordt gekenmerkt door diepe beboste valleien, wilde riviertjes met beverdammen en op de heuveltoppen een open cultuurlandschap met stille dorpjes. Deze tocht biedt heel wat avontuur, soms rotsachtige en steile paadjes, de nodige hoogteverschillen en maar liefst 3 doorwadingen van de Ourthe.

Zaterdag: Achouffe > Nadrin
Afstand: 25km

Het duurt eventjes voor we verenigd aan de brouwerij van Achouffe staan. Het bier laten we nog even voor wat het is. In plaats van meteen het rivierdalletje in te duiken, wil ik de kuiten wat opwarmen door omhoog te klimmen en daarna pas af te dalen naar de Eau de Martin Moulin.

Afdalen naar Eau de Martin Moulin

We volgen het riviertje stroomopwaarts richting haar bron op het plateau de Tailles. Het is laveren tussen talloze boomwortels en rotsige passages. Diverse beverdammen en hele stukken afgeknaagde boomstammen zijn zichtbaar. Niet voor niets wordt dit het ‘Pays des Castors’ genoemd. Van de bevers zelf is echter geen spoor te bekennen.

Langs de Eau de Martin Moulin

Voorbij de oude Moulin de Wilogne gaat het steeds dieper het bos. Even verder steken we op kompaskoers het woud door naar de Ruisseau du Pré Lefèbre. Karel informeert ons intussen over de dierensporen en keutels die we onderweg tegenkomen.

Sporen van bevers

We laten het uitgestrekte Bois de Martin Moulin achter ons en trekken door de velden naar het dorpje Wibrin. Het is intussen middag en we vlijen ons neer op een terrasje voor de picknick.

We trekken door de velden naar het dorpje Wibrin

Bij de kerk staat een Amerikaanse Shermantank uit WOII. Bart kan het niet laten om even ‘acte de présence’ te geven. Het gaat verder zuidwaarts. Even duiken we het rivierdalletje van La Belle Meuse in. We volgen het pad doorheen het beschermd natuurgebied. Op de kaart loopt de weg niet verder, maar in realiteit gelukkig wel. We stijgen zo naar Filly. Peter bevestigt ons oververhit gevoel door aan te geven dat zijn thermometer meer dan 30°C aangeeft.

Afdaling in de vallei van de Ourthe

Terug op de open hoogvlakte gaat het nu resoluut omlaag naar de Ourthe Orientale waar het loofwoud domineert. Een smal pad loopt langs de meanderende rivier. Tijdens een pauze genieten we van het kabbelende water en vinden een skelet van een rivierkreeftje.

Langs de Ourthe

We lopen verder stroomafwaarts naar de samenvloeiing met de Ourthe Occidentale en de Barrage de Nisramont. Het wordt steeds warmer. Het pad loopt op en neer tegen de steile flank aan en klimt uiteindelijk naar de graat. Best pittig dit stukje GR57. Af en toe krijgen we een doorkijk naar de vallei en het stuwmeer.

Het stuwmeer van Nisramont

De Ourthe Orientale (oostelijk) ontspringt in Ourthe nabij Gouvy. De Ourthe Occidentale (westelijk) ontspringt in Ourt nabij Libramont. De twee bronnen zijn 48km van elkaar verwijderd. De oorsprong van de naam Ourthe kent twee mogelijkheden. In het Waals betekent “ourtha” bron of fontein. Daarnaast betekent het Keltische woord “urd” stenige rivier of stroomversnelling.

Via de grootse barrage bereiken we de andere oever. Met een steil klimmetje steken een brede meander af. De belvédère is blijkbaar privé-terrein maar we lachen eens vriendelijk naar een groepje Hollandse jongeren die er aan het spelen is.

Doorwading van de Ourthe

Terug bij de Ourthe worden de bergschoenen ingeruild voor een paar sandalen. De wandelstokken worden bovengehaald. Dit is geen oversteekplaats aangeduid op de kaart en al gauw blijkt waarom. Ondanks de voorbije droge periode reikt het water nog bijna tot de middel, maar er is gelukkig weinig stroming. Het levert ons enkel een natte broek op. We zijn vlakbij de Rocher du Hérou die we via een steil rotsige pad met kettingen beklimmen. De pittige klim loont zich. Het uitzicht vanop de bijna loodrechte leisteenrots over de vallei van de Ourthe is zondermeer prachtig.

Beklimming van Rocher du Hérou

We trekken verder omhoog naar Nadrin. De geur van de recente bosbrand hangt in de lucht en de verkoolde resten zijn nog zichtbaar. We vlijen ons neer op het terras bij de Belvédère. Het was best een pittige eerste dag van de bivaktocht. Het beste is er bij iedereen af. Na een deugddoend drankje zetten we koers richting de camping in het centrum van Nadrin. Bij het koken breekt een bescheiden warmteonweer los.

Bivak in Nadrin

Zondag: Nadrin > Warempage
Afstand: 25km

Het is aanschuiven geblazen bij de plaatselijke bakkerij op Pasen. Na deze eerste en laatste bevoorrading van de bivaktocht, zoeken we terug de Ourthe op. Via Sur le Plane en Drouméfosse lopen we naar de rivier. Van het pad is bij aanvang niets te bekennen.

http://www.flickr.com/photos/debbekes/5666046500

We volgen de rivier stroomafwaarts. Ik vind het pad naar Le Cheslé niet meteen terug en dus beklimmen we de steile flank ‘à vue’. Het zweet druipt van ons af. Een rustpauze is welgekomen. We lopen over de kam noordwaarts waar we op een oude Keltische site stoten, bewoond rond ongeveer 500 v/C. Uiteraard is er ook een legende aan de plaats verbonden.

Klim naar le Cheslé

In de dorpen vertelt men dat er op de site van le Cheslé een putschacht is die erg diep in het rotsig uitsteeksel waarop Le Cheslé ligt door dringt. In die put zou een schatkist zijn verborgen die elk jaar op Kerstmis, op het moment van de middernachtmis naar boven komt. De schat wordt echter bewaakt door een helse geest die enkel de schat laat zien op voorwaarde dat hem een zwarte kip wordt gegeven en dat er geen enkel woord wordt gewisseld.

Op een dag besluiten drie stoere boeren van Bérisménil om te proberen de schat binnen te halen. Met een zwarte kip als offerande hadden ze de kist al bij de hengsels toen één van hen uitriep ‘We houden de schat’. Plots transformeerde de schatkoffer in een enorm gloeiend beest. De ogen van het monster, groot als wagenwielen schoten vuurschichten, die de drie mannen vernietigden (bron: www.trekkings.be).

Een smal pad leidt ons naar de zendmast boven Maboge.

We trekken verder en blijven hoogte houden tot les Crestelles. Een smal pad leidt ons naar de zendmast boven Maboge. We dalen terug af en zoeken een terras op nabij de brug voor een vroege lunch. Ook hier zijn het Nederlanders die de boel runnen. Vanaf dit punt gaat de groep even uiteen. Wie nog genoeg poer in de benen heeft en niet met blessures kampt, trekt verder volgens plan richting Lohan. De anderen nemen de kortste weg via Ferme du Vivier naar het rivierdalletje bij La Bouchie.

Opnieuw een doorwading

Een steil pad voert ons terug omhoog naar Gros Tier. Het pad over de nauwe bergrug is quasi helemaal verdwenen. Hier en daar is nog wat hele gele verf te vinden. Op de heuveltop vinden we terug een pad. Daarna gaat het via een vochtige weg terug omlaag naar de camping bij Lohan. Vastberaden trekken we naar de oversteekplaats. Het water reikt gelukkig deze keer tot onder de afgeritste broek. Doorheen een wei met paarden zoeken we de onverharde weg op richting Seûreu. We zwoegen op de steile en lange beklimming op het heetst van de dag.

Op weg naar Ortho

Terug in een open landschap, steken we de N834 over en dalen we af naar de Ruisseau du Hermeu Le Nâblért waar de anderen ons opwachten. Via een smal pad lopen we naar de Ancien Moulin du Wasse. Het gehucht van Buisson is bijna helemaal verlaten. In Ortho vinden we bij het rondpunt net buiten het dorp terug een terrasje, in dit zomerse weer bijzonder welgekomen.

We dalen af naar Warempage

Bij Croix de Floumont gaat het terug even bergop om dan, over privé-terrein, terug af te dalen naar Moulin de Floumont. Via de weg gaat het naar Warempage. Het is zoeken naar het huis van de boer van de bivakweide en uiteindelijk geeft hij niet thuis. Dan maar water inslaan voor een wildbivak.

Bivak en kampvuur in de tuin van een Vlaams koppel…een meevaller

Als we het dorp uitlopen, nodigt een Vlaamse gezin ons uit om in de tuin van hun vakantiewoning ons tentje te plaatsen. We happen snel toe. Het begint net te regenen en we zetten in allerijl de kampplaats op. Daarna blijft het gelukkig droog. We krijgen van ons gastgezin elk een toastje met wat boter uit de oven en droog hout voor het vuur. We koken en babbelen gezellig na rond de vuurplaats. Een perfecte bivak.

Maandag: Warempage > Achouffe
Afstand: 18km

We dalen af naar de Ourthe occidentale, om daarna het terug hogerop te zoeken op een pad langs de westflank van de vallei. We lopen stroomafwaarts richting La Nasse waar we via een korte steile klim een meander afsnijden.

Zonsopgang

Via een wandelbrug bereiken we de overkant. We nemen rechts en volgen een avontuurlijk pad langsheen de Ourthe. Om een te linke rotspassage te vermijden moeten we even de flank opklauteren om dan geleidelijk via een pad terug af te dalen naar de rivier. De wandelroute in de vallei van de Cornaille wordt snel onzichtbaar. Door de weelderige begroeiing zit er niets anders op dan terug rechtop rechtaan de helling omhoog te klimmen. Hogerop vinden we terug een weg die ons leidt naar het pad richting Engreux.

Wat klauteren

We laten het dorp links liggen en wandelen verder via onverharde wegen tussen de weiden. Een zachte bries zorgt voor wat afkoeling. In Bonnerue bellen we aan voor water. Na het doorkruisen van het dorp dalen we af in de diepe vallei van Mabompré, een zijrivier van de Ourthe. Het laatste stuk gebeurt terug ‘en plein nature’ als ook hier het pad de mist in gaat. We dalen stroomafwaarts en bij de Pont de Sûhet krijgen we een welverdiende rust. Het is muisstil bij het eten, de vermoeidheid is voelbaar.

Nabij Bonnerue

Over de heuvel gaat het richting de Passerelle Mathurin, waar we uiteraard kiezen voor een doorwading. Een vliegvisser beslist wijselijk om wat verder zijn ding te doen.

Een laatste keer de Ourthe doorwaden

Een laatste steile klim leidt ons uit de vallei van de Ourthe. Het verlangen naar een La Chouffe zorgt dat iedereen een extra tandje bijsteekt. Een mooi bospad leidt ons terug naar Achouffe waar we snel de rugzak afgooien en ons op één van de terrasjes neervlijen voor een fris biertje.

Genieten van een La Chouffe als afsluiter

Conclusie

Prachtige tocht met veel afwisseling. Best pittig en een goede conditie is dan ook onontbeerlijk. Af en toe was een paadje verdwenen maar wie wat overweg kan met kaart en kompas, vindt zijn weg wel. Wie liever een bewegwijzerde route volgt, kiest beter voor de GR57.

Meer beelden in dit fotoalbum. Klik op ‘slideshow’ voor een diavoorstelling.

PRAKTISCHE INFO

BEREIKBAARHEID
Deze regio is niet makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. De autosnelweg A26 richting Luxemburg ligt vlakbij. Vanuit Gent is het 2u15 rijden. Parkeren kan op een ruime parking in het centrum van Achouffe.

KAARTEN

  • NGI 1:20.000 nr. 60 1-2 ‘Champlon – La-Roche-en-Ardenne’
  • NGI 1:20.000 nr. 60 3-4 ‘Houffalize’

OVERNACHTING
Op dag 1 kampeerden op camping Belle Meuse in Nadrin. Een zeer rustige camping met aparte bivakweide. Er is ook een vuurplaats.
Op dag 2 zouden we op de bivakweide van Luc Sibret kamperen maar hij gaf uiteindelijk niet thuis. Er is geen alternatief dicht in de buurt van Warempage. Andere opties zijn verder doorstappen naar een camping in Engreux, wildbivakkeren in de vallei van de Ourthe of ergens vragen of je je tentje mag plaatsen in het dorp. Wij kregen van een Vlaams gezin spontaan een gazon aangeboden, maar zoveel geluk zal niet iedereen hebben, vermoed ik.

BEVOORRADING
Café‘s vind je in Wibrin, nabij de barrage van Nisramont, Nadrin, Maboge (bij de brug), de camping van Lohan, Ortho (nabij het rondpunt op de grote weg) en Achouffe.
Als je op tijd in Nadrin aankomt, kan je nog op zaterdagavond in de Spar terecht. Er is ook een bakkerij in het dorp die ook op feestdagen is geopend (vanaf 7u15).
Water kan je eigenlijk makkelijk bekomen in de dorpen als je ergens aanbelt. Je hoeft dus niet meer mee te nemen dan nodig.

Plaats een reactie