Op weg naar het bekendste hooggebergte van Europa liggen de Vogezen. Deze vierdaagse tocht combineert alles wat dit interessante middelgebergte te bieden heeft: lieflijk groene weides, fermes-auberges, ruïnes, afgeronde toppen, rotswanden, meren, moerassen en uitgestrekte bossen. We beklimmen heel wat topjes en lopen over bergkammen. Uitzichtpunten volgen elkaar op. Veel oorlogsrelicten doen er ons aan herinneren dat het hier 100 jaar geleden heel wat minder vredig was. Toen vochten Fransen en Duitsers een hevige strijd uit. Nu is de rust teruggekeerd en kunnen we volop genieten van de lente.
Met dank aan Bert Dekeyser, Danny Coen, Matthijs Voschezang, Wilfried Van Weverberg, Bjorn Desander en Herwig Vandamme voor de foto’s.
Dag 1: Hachimette > Le Petit Hohnack
Afstand: 11km, Stijgen: 758m, Dalen: 364m
Plaats van afspraak is Hachimette. Uit diverse contreien in de lage landen komen 16 enthousiastelingen aangereden. De ene al wat zwaarder bepakt dan de andere. Aan de kerk vinden we de start van een bijna overgroeid paadje naar Les Allagoutes.
Het is bewolkt maar warm. Het duurt niet lang tot de eerste zweetdruppels al van ons voorhoofd rollen. Van een rustige inloop is weinig sprake. Het pad gaat net iets te steil naar boven. De benen hebben de autorit nog niet helemaal verteerd.
Door velden en bossen klimmen we naar onze eerste ‘bultjes’. Daarna gaat het terug bergaf naar de bewoonde wereld van Labaroche. Via voetwegels doorkruisen we het rustige en gezellige dorp en komen aan de voet van Le Petit Hohnack.
Gezien het wandelpad een ruime boog maakt over een asfaltrijk parcours, lijkt de optie om rechttoe rechtaan te stappen veel interessanter. Bij aanvang gaat het ongebaande terrein nog rustig bergop, maar het eindigt in een muur. Met serieus wat moeite geraken we boven.
Een imposante ruïne van een middeleeuws kasteel ligt bovenop de top. We kijken uit over de beboste heuvels van de Vogezen en de rijnslenk met de stad Colmar. Terug aan de voet van de heuvel lopen we door naar de gemeentelijke camping. Op de bivakweide duurt het niet lang voor heel wat kookpotjes beginnen te pruttelen. We sluiten de dag af met een terrasje en de nodige grappen en grollen.
Dag 2: Le Petit Hohnack > Chalet Erichson
Afstand: 16km, Stijgen: 815m, Dalen: 465m
Het eerste wapenfeit van de dag is de klim naar le Grand Hohnack. Bovenop de top vinden we uitgeholde rotsen, ook wel ‘heksenketels’ genoemd. Een ingekerfd kruis verwijst volgens sommigen naar het feit dat hier ooit Keltische erediensten plaatsvonden.
We volgen de bergkam verder westwaarts, langs een linie van Wereldoorlog I. Bunkers en oude loopgraven staan her en der. Het resultaat van dit alles vinden we wat verder: een Duits oorlogskerkhof. Collet du Linge, waar een museum staat om de harde gevechten te herinneren, laten we rechts liggen.
Na het haasje over op de Schratzmaenelle komen we voor het eerst uit de dichte bossen. Langsheen Ferme Auberge Glasborn gaat het naar Col du Wettstein. Het wordt steeds natter en mistiger. Nabij Les Hautes Huttes verlaten we de GR532 en doen de kuiten werken op weg naar Altenkraehkopf. We klimmen letterlijk de wolken in. Eenmaal op de hoofdkam van de Vogezen kijken we uit op een witte muur.
Via een heus bergpad gaat het terug naar beneden richting Lac des Truites. In plaats van de warme auberge op te zoeken, pauzeren we even in een stal. Chalet Erichson, een hut van de Club Vosgien, is ons doel. Het gaat nog verrassend hard bergop richting Lac Vert. De voeten worden onder tafel geschoven voor de lokale specialiteiten: kaas, fijne vleeswaren en tarte aux myrtilles.
Eenmaal de batterijen terug opgeladen, dalen we nog wat af en zetten de tenten op een wei. Nabij vinden we een vuurplaats.
Dag 3: Chalet Erichson > Les Hobels
Afstand: 20km, Stijgen: 848m, Dalen: 1.048m
De hemel is helemaal uitgeklaard. Ideaal weer voor de koninginnenetappe van de tocht. In de verte zien we de Hohneck liggen. We dalen af naar Lac Vert en pikken het pad op dat via Lybruck naar de hoofdkam leidt. Iedereen heeft er zin in. Het tempo tijdens de klim ligt hoog, alsof er een bolletjestrui vanaf hangt.
Eenmaal op de kam gaat het glooiend op en neer over de Gazon Faing. Een panoramische route loopt door het moerassige veengebied. In dit natuurreservaat broedt de korhoen.
Het uitzicht is schitterend, de temperaturen ideaal. We wijken af van de hoofdkam om richting Lac Blanc te wandelen. De afdaling is avontuurlijker dan verwacht, het doet denken aan de Alpen. Behoedzaam dalen we af over het rotsige pad.
De drukte wordt steeds groter en bereikt een hoogtepunt aan het meer waar een grote parking is. Iedereen denkt hetzelfde: “Zo snel mogelijk weg hier!”. We pikken het pad op langsheen het meer en settelen ons op de stenige oever voor de lunch.
Wat verder gaat het terug bergop naar Col du Calvaire. Daarna komt de rust terug. We lopen van de ene Tête naar de andere. Ook hier talrijke visuele herinneringen aan de oorlog. Een oorlogskerkhof, deze keer van de Franse kant, doet ons terug stil worden.
Na Roche du Corbeau zakken we af naar Etang du Devin, een open moerasland temidden het dichte naaldwoud. Wat een idyllische plekt De zon doet het water schitteren en licht de lentegroene bladeren op.
Het gaat verder dalwaarts naar het gezellige dorpje Le Bonhomme. Ik ga enkele flessen rode wijn kopen bij de lokale beenhouwer. Het vet is bij iedereen van de soep maar we moeten nog een fors klimmetje verteren richting Les Hobels.
Ik licht me in bij de lokale boeren of we op de bergrug mogen bivakkeren, het blijkt gemeentelijke grond te zijn. Wat lager vinden we wat meer beschutting voor de wind. Uit het zicht van het dorp maken we een vuurtje voor een laatste gezellige avond.
Dag 4: Les Hobels > Hachimette
Afstand: 10,5km, Stijgen: 86m, Dalen: 630m
De ochtendzon maakt al snel plaats voor bewolking. Het ziet er niet zo best uit. Op de zuidflank van La Grande Roche steken we door richting Chamont. Het weer wordt terug beter, en de uitzichten over de groene heuvels en bebloemde weiden is werkelijk prachtig. Via enkele mooie paadjes dalen we af over de bergrug naar Hachimette.
Conclusie
De tocht was erg afwisselend en het weer werkte op de juiste momenten mee. Het is leuk om op de hoofdkam te lopen voor de weidse uitzichten en de mooie rotsformaties, maar minstens even aangenaam waren die plaatsjes langs minder bekende wandelpaden. Vooral het laatste stuk was verrassend mooi. Groene heuvels met bloemrijke weides en loofbossen.
Deze tocht organiseerde ik voor Hiking Advisor. Een verslag van één van de deelnemers vind je hier. Er zijn twee fotoalbums: deel1 en deel 2.
PRAKTISCHE INFO
Moeilijkheidsgraad van de tocht
Dit is een tocht van niveau 2 (meer info over deze indeling in dit bericht). De Vogezen is een middelgebergte. Vaak gaat het om goed beloopbare paden, soms wordt het al eens rotsachtiger of liggen er veel stenen en zijn er afgronden. Vooral de afdaling naar Lac Blanc is vrij heftig voor beginnende bergwandelaars. Een goede fysieke conditie en wat doorzettingsvermogen zijn nodig.
Seizoen
Deze tocht is haalbaar vanaf april tot november. Uitzonderlijk kan er nog/al sneeuw liggen op de hoofdkam.
Bereikbaarheid
In Hachimette is er een parking ter hoogte van Auberge Relais Nature, Rue de l’Europe 5, 68650 Lapoutroie. Wie het openbaar vervoer wilt nemen, kan met de trein reizen naar Colmar, en vandaar de bus nemen naar Hachimette. Opgelet, op zondag rijden er géén bussen. Er zijn diverse busmaatschappijen:
Kaarten
Voor deze tocht gebruikte ik twee stafkaarten van het IGN (1:25.000):
- 3718OT ‘Colmar Kaysersberg’
- 3618OT ‘Le Hohneck Gérardmer’
Route en bewegwijzering
Het is een aaneenschakeling van bestaande wandelroutes, die vrij goed bewegwijzerd zijn. De kaart bleek wel wat verouderd; er waren uiteindelijk meer routes en boswegen dan er op de kaart staan (vb. op het eind is er een paadje dat naar Hachimette afdaalt en niet op de kaart staat). Je moet de kaart dus wel in de gaten houden maar ook op het terrein keuzes maken.
Overnachting
We bivakkeerden onderweg. Op de eerste nacht sliepen we op http://www.camping-labaroche.fr/. Daar is een grote wei. Daarna gingen we twee maal wildbivakkeren. Eénmaal dichtbij Chalet Erichson, van de club Vosgien, die voor ons de boer contacteerde. Een tweede keer op gemeentelijke grond van Le Bonhomme. Zeker als je met een klein groepje bent, is wildbivakkeren geen probleem. Enkel in het natuurreservaat van de Gazon Faing is het niet toegelaten.
Wie binnen wil slapen, zal zijn etappes ietwat moeten aanpassen. In Labaroche zijn er diverse mogelijkheden om binnen te slapen (check altijd het adres). Op het eind van dag 2 zal je t.o.v. de beschreven route een kilometer verder moeten doorlopen naar Seestaettle (Auberge du Schantzwagen) of Auberge Schupferen. Op dag 3 slaap je best uit in het dorpje Bonhomme weer je ook diverse mogelijkheden zal vinden.
Bevoorrading
Enkel in Bonhomme op dag 3 vind je een bakkerij en beenhouwerij (die ook dienst doet als beperkte kruidenierswinkel). Gezien je daar vrij laat in de namiddag passeert, moet je rekening houden dat het brood al uitverkocht kan zijn. Verder kom je her en der een ferme-auberge tegen waar je kan eten en drinken. Verhongeren zul je dus zeker niet.
Water kan je uit beekjes en bronnen halen, die staan op de kaart aangeduid, of bijvullen in een ferme-auberge.
Debbie's tochten 
Wij zouden graag eind maart willen gaan (eerste week van de paasvakantie), is dit te doen?
Lisa, de condities verschillen van jaar tot jaar. Dit jaar ligt er nog veel sneeuw en is het nog stappen met sneeuwschoenen op de kam.
Waarschijnlijk zal dit ook hetzelfde zijn in de tweede week van de paasvakantie?
Aan de webcams te zien, liggen de Vogezen er bovenop de kam nog winters bij.
Hoi Debbie,
Wij willen deze tocht graag gaan lopen. Is er een gpx bestand van de route beschikbaar?
Met vriendelijke groet,
Erik
Nee helaas, ik doe het altijd met kaart en kompas. Als je mijn verslag naast de stafkaart legt, moet je wel in staat zijn om de route te kunnen uitzetten. Via Basecamp kan je dan zelf een GPS-route maken. Zie het als een leuke oefening. 😉
Beste , ik plan om binnen 2 weken deze tocht te doe wat ik niet helemaal begrijp is de bevoorrading ? Neem ik voor de 4 dagen eten mee of kan ik daar ieder keer op de route mij voorzien van eten mvg Vince
Vince, je zal voor 4 dagen eten moeten meenemen inderdaad. Enkel in Le Bonhomme vind je een bakker. Voor de rest kan je in de lente en zomer in auberges en hutten wel wat eten.
Ik heb net de twee kaarten gekocht: 3718OT ‘Colmar Kaysersberg’ en 3618OT ‘Le Hohneck Gérardmer’.
Maar ik ontbreek een groot gedeelte. Kan het zijn dat je je vergist hebt met de kaarten?
Ik ben momenteel deze tocht aan het plannen. Belangrijk: Je hebt de IGN-kaart 3719OT (Colmar / Le Hohneck) nodig!!
3618OT ‘Le Hohneck Gérardmer’ heb je daarentegen niet nodig…